මේ දිනවල මා ‘පුංචි පහේ’ ප්‍රශ්නයකට උත්තර සොයමින් සිටිමි. පුංචි පහේ කිව්වට පහේ පන්තියේ නොවේ. අවුරුදු පහේ මගේ දියණියගේ ප්‍රශ්ණයකටය. දැං හැදෙන එවුන්ගේ පැහිච්චි කමට ඕන්නැති මගුලක් නැත. ප්‍රශ්නය ඇසුවේ ගිය 03 වෙනිදාය. වෙලාව රෑ 07.05 යි. අපි හිටියේ මගේ ප්‍රියතම අයි.ටී.එන්. නිව්ස් බලමිනි. එවෙලේ පෙන්වමින් තිබුණේ විමල් වීරවංශ ගරු ඇමතිතුමා බ්‍රිතාන්‍ය මහ කොමසාරිස් කාර්යාලය ඉදිරිපිට පැවැත්වූ දැවැන්ත උද්ඝෝෂණයයි. කෙල්ල ඇසුවේ මෙයයි. එයාගේම වචන වලිනි.“ඇයි තාත්තියෝ අර කට්ටිය එනකොට පොලිස් අංකල්ලා වැටක් ගහලා පාර වහගෙන ඉන්නේ....?”
මේ ගොන් ප්‍රශ්නය යමක් කමක් තේරෙන එකෙකු ඇසුවානම් දෙන උත්තරේ දැනුදු මගේ දිවග තිබේ. එහෙත් මේ මොන්ටිසෝරි පොඩිඑකීට? මේ ප්‍රශ්ණයට මොන්ටිසෝරි පිළිතුරක් ගොනුකර ගැනීම සඳහා, එම සිදුවීම පිළිබඳ මොන්ටිසෝරි විමර්ශණයක් කරන මා, දැනට මුහුණ දී සිටින මොන්ටිසෝරි ප්‍රශ්න මෙහි පහත දැක්වේ.
1. මාර්ග බාධකයක් යොදන්නේ ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් වන ලෙස හැසිරෙන නසරාණින් ගේ හැසිරීම පාලනය කොට, ඔවුන්ගෙන් තර්ජන එල්ලවිය හැකි පුද්ගල ජීවිත හා දේපළ ආරක්ෂා කිරීමටයි. ඉදින් විමල් වීරවංශ ගරු ඇමතිතුමාට මාර්ග බාධකයක් යෙදීමෙන් ඔප්පු වන්නේ එතුමා එවන් නසරාණියෙකු බවද?2. වත්මන් රජයේ බලවත් ඇමතිවරයෙකු වන ගරු විමල් වීරවංශ මැතිතුමා යන පාර වැටවල් ගහලා වහන්ඩ පුළුවන් ජගතා කවුද?
3. අපගේ ඡන්දයෙන් තේරී පත්වූ ඇමතිවරයෙකු, ඔහු විසින් ජනතාවගේ සුබසිද්ධිය සඳහා වැදගත් යයි සලකන යම් කටයුත්තකට යන විට මෙසේ මාර්ගය අවහිර කිරීම ජනතා පරමාධිපත්‍යයට කෙසේ බලපායිද?
4. අපේ පවුලේ නාලිකාව වාර්තා කල ලෙසට මෙයට දහස් ගණනක් විරෝධතාකරුවන් සහභාගී වී ඇත. මෙලෙස දහස් ගණනක් විසින් පෙරළීමට තැත් කල මාර්ග බාධකය නොසැලී දෑතින් රැකගත් ශක්තිවන්ත පොලිස් නිලධාරින් හතළිස් දෙනා ජාතික ඔලිම්පික් සංචිතයට නම් නොකරන්නේ ඇයි?
5. විමල් වීරවංශ ගරු ඇමතිතුමා මෙවන් අවස්ථාවලදී භාවිතයට ගන්නා ස්පීකර් ෆෝන් එක කෝ?
6. මේ කලබගෑණිය වන අතරේ බ්‍රිතාන්‍ය මහ කොමසාරිස් කාර්යාලය වසා දමා කාර්ය මණ්ඩලය ඉවත්ව සිටි බව වාර්තා විය. ඒ විමල් වීරවංශ ගරු ඇමතිතුමා සහ ඔහුගේ අනුගාමිකයින් එම ස්ථානයට කඩාපැන, තම රැකියාව වශයෙන් එහි සේවයේ නියුක්ත වන අහිංසකයින්ට අශිෂ්ඨ ලෙස ශාරිරික හානි කරාවි යයි යන පහත් විශ්වාසය නිසාද?
7. ඇමතිතුමා අතේ තියෙන කොලේ ලියලා දුන්නේ කවුද?
ඇත්තෙන්ම ඉහත ප්‍රශ්න ඔබ විසින් එතරම් සීරියස් ලෙස නොගන්නා බව මා දනිමි. පොඩි එකීගේ ප්‍රශ්නය නිසාම ලිව්වා මිසක මාද එසේමය. එහෙත් මා සැබැවින්ම අමාරුවේ දැමූ බරපතළම ප්‍රශ්නය මෙයයි.
‘එම අවස්ථාවේ මෙම මාර්ග බාධකය නොතිබුනේ නම් සහ බ්‍රිතාන්‍ය මහ කොමසාරිස් කාර්යාලය විවෘතව තිබුණේ නම් කුමක් වනු ඇතිද?’
සැබවින්ම එය මතක් වන විටත් මා කිළිපොලා යයි. වනේ වන හතුරෙකුටවත් එවන් විපතක් මා කිසිදා නොපතමි. එසේනම් විමල් වීරවංශ ගරු ඇමතිතුමාට තම ගමනාන්තය නිසැකවම හමුවනු ඇත. එය බ්‍රිතාන්‍ය මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයයි.
දහස් ගණනකට එකවර ඇතුලට යාමට නොහැකි බැවින් ගරු ඇමතිතුමා සහ තවත් දෙතුන් දෙනෙකුට පමණක් ඇතුලට යාමට සිදුවේ. සුටුස් ගා අසුනින් නැගීසිටින පිළිගැනීමේ නිළධාරිණිය “Good evening sir… Can I help you?...” යනුවෙන් නිසැකවම අසනු ඇත. එවන් සුකොමළ නිළධාරිණියකගේ මුහුණට “කොටි කුක්කනි... ගෙදර යනු..!” යනුවෙන් එතුමා කියයි කියා මා නම් නොසිතමි. අනතුරුව සිදුවිය හැකි අවාසනාවන්ත සිදුවීම මහකොමසාරිස්තුමා ෆේස් ටු ෆේස් හමුවීමයි. කරුමෙට සංදේශ කඩදහියකුත් නොගෙ‍නිච්ච නිසා අරමුණ පැහැදිළි කිරීම දන්නා විදිහට වාචිකව සිදුවනු ඇත. මෙම පලහිලව් තම රජයට දැනුම් දෙන බවට මහ කොමසාරිස්තුමා පොරොන්දු වීම ගහේ බඩු මෙන් ෂුවර්ය. ඉන් අනතුරුව එළඹෙන්නේ අප ඇමතිතුමා ලාමක සිනාවක් මුව රඳවාගෙන තම අනුගාමිකයන් වෙත නැවත සම්ප්‍රාප්ත වීමේ අසීරු මොහොතයි.
තවත් තත්පර කීපයකින් ඊළග මරාළය කඩාපාත්වනු ඇත. එනම් පූර්ව චාරිත්‍රාණුකූලව අනුගාමිකයෙකු විසින් මයික්‍රෆෝනයක් දිගු කිරීමයි. තම දරුවාට අධ්‍යාපන වීසා පවා අනුමත කර දුන් සත්පුරුෂයෙකු අසා සිටියදී..................
හලේ..... මට බෑ අප්පා මේවා ලියන්ඩ...... ©
කෙසේ වෙතත් මෙම බරපතළ ප්‍රශ්නය ගැන කිසිවක් කෙලීගේ පිළිතුරට ඇතුලත් නොකිරීමට මා වග බලා ගනිමි. මක් නිසාද යත් ඕක කිව්වායින් පසු කෙල්ල ටක්කෙටම අහන්නේ,
“ඊට පස්සෙ ඒ අංකල්ට මොකද උනේ තාත්තියෝ...?” කියාය. මට කීමට සිදුවන්නේ බොරුවකි. මන්ද යත්, සිය දිවි නසා ගැනීම් වැනි දරුණු දේවල් මෙවන් ළපටි සිත් වලට දරාගැනීමට අසීරු බැවිනි.